Sakrament chorych

Kapłana należy wezwać gdy zachodzi poważna choroba, starość lub nagły wypadek. Wezwanie zgłosić w kancelarii lub bezpośrednio kapłanowi.

Regularne odwiedziny kapłana u chorych mają miejsce w pierwsze piątki każdego miesiąca. W nagłym wypadku o każdej porze.

Zmarłym nie udziela się sakramentu chorych!

Sakrament namaszczenia chorych udziela specjalnej łaski chrześcijaninowi, który doświadcza trudności związanych ze stanem ciężkiej choroby lub starości.

Stosowny czas na przyjęcie namaszczenia chorych zachodzi wtedy, gdy wierny staje wobec niebezpieczeństwa śmierci z powodu choroby lub starości, także przed operacją. Sakrament ten chrześcijanin może przyjmować za każdym razem gdy jest dotknięty ciężką chorobą lub gdy nastąpiło jej nasilenie.

Sakramentu tego udzielają tylko kapłani. Przy jego sprawowaniu używają oni oleju poświęconego przez biskupa lub w razie potrzeby przez samego kapłana, który celebruje ten sakrament. Zwykle udzielanie sakramentu namaszczenia poprzedzone jest sakramentalną spowiedzią chorego, a po namaszczeniu następuje obrzęd Komunii św. Chorego namaszcza się na czole i dłoniach.

Gdy kapłan przychodzi aby zaopatrzyć chorego trzeba odpowiednio przygotować pokój:

– należy ustawić stół nakryty obrusem, na którym kapłan składa Najświętszy Sakrament i oleje święte,

– na stole należy przygotować: krzyżyk, świece, naczynie z wodą święconą i kropidło lub małą gałązkę nadającą się do pokropienia,

– jeżeli chory ma otrzymać namaszczenie należy na talerzyku przygotować gałkę waty.